Fietsberaadpublicatie 11c: Allochtonen in het fietsbeleid

  • Soort:Aanbevelingen & Richtlijnen
  • Auteur:Paul van Beek, Jasper Hoogeland en Karijn Kats (Goudappel Coffeng) en Karin Broer (free-lancer)
  • Uitgever:CROW-Fietsberaad
  • Datum:23-11-2007
In deze publicatie wordt in beeld gebracht op welke manier overheden het fietsgebruik onder allochtonen stimuleren en tevens suggesties voor nieuwe maatregelen.

 

Klik op de knop om de link te openen (opent in een nieuw venster)

downloaden
  • In deze derde rapportage van het Fietsberaad over autonome ontwikkelingen en fietsgebruik wordt ingezoomd op de positie van allochtonen in het fietsbeleid. Hebben decentrale overheden momenteel specifiek beleid gericht op stimulering van fietsgebruik onder allochtonen? En zo ja, tot welke maatregelen heeft dit geleid of zou dit kunnen leiden?

    In hoofdstuk 2 staat de huidige beleidspraktijk centraal. De meest in het oog springende conclusies zijn:

    • Met uitzondering van enkele grote gemeenten is er weinig aandacht voor het gemiddeld lage fietsgebruik onder allochtonen. Ook bij het Rijk is er weinig aandacht voor dit onderwerp;
    • Fietslessen, vooral gericht op allochtonen vrouwen, zijn wijd verspreid. Initiatieven hier-voor komen vooral vanuit de wijkaanpak en welzijnsafdelingen van gemeenten;
    • De kwaliteit en continuïteit van fietslessen kunnen beter gewaarborgd worden als binnen gemeenten de betrokken afdelingen elkaar weten te vinden en hun kennis en middelen bundelen.
    • De ervaringen met het programma ‘Meedoen allochtone jeugd door sport’ van het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport zijn te gebruiken voor de ontwikkeling van fietsbeleid gericht op allochtonen. Het Rijk vervult hier de rol van aanjager/stimulator. Decentrale overheden kunnen zich hierbij aansluiten.
    • De mogelijkheden om allochtonen via de inburgeringcursus te laten kennismaken met de Nederlandse fietscultuur worden onvoldoende benut. Zowel het Rijk als gemeenten kunnen hierin een rol spelen.

    Hoofdstuk 3 gaat over oorzaken van het lagere fietsgebruik door allochtonen en mogelijke maatregelen om het fietsgebruik te stimuleren. De verschillende oorzaken die aan bod komen zijn vaak te herleiden tot cultuurverschillen. Het gaat dan om het imago en de beschik-baarheid van de fiets, onvoldoende kennis van de fietsmogelijkheden, beperkte fietsvaardig-heid, beeldvorming over de verkeersveiligheid en aanwezigheid van vervoersalternatieven.

    Op hoofdlijnen zijn drie typen kansrijke maatregelen te noemen:

    • fietslessen;
    • verhogen fietsbeschikbaarheid;
    • promotie en communicatie over de fiets.

    Het best is deze drie typen maatregelen te combineren tot een samenhangende aanpak.

    Eveneens in hoofdstuk 3 worden per type maatregel concrete handvatten geboden. Gemeenten kunnen zelf aan de slag met het verbeteren van de fietsbeschikbaarheid en het organiseren van fietslessen. Voor een effectieve promotie- en communicatiestrategie ligt dat ingewikkelder. Gemeenten hebben doorgaans weinig kennis van en ervaring met campag-nes om de beeldvorming te beïnvloeden. Bovendien verdient het soms de voorkeur om campagnes gericht op allochtonen te integreren in algemene fietscampagnes. Dergelijke campagnes komen (nog) weinig voor. Daarom luidt de aanbeveling eerst ervaring op te doen in één of enkele pilots met financiële steun van de rijksoverheid.

    Aanvullend worden de volgende aanbevelingen gedaan:

    Goede inbedding van fietsbeleid
    Zorg op gemeentelijk niveau voor een goede inbedding. Stimuleren van het fietsgebruik van allochtonen kan op grond van meerdere motieven (gezondheid, milieu, sociale participatie, congestiebestrijding) en vindt daarmee haar plek binnen meerdere beleidsafdelingen. Afstemming is noodzakelijk om te zorgen dat het onderwerp niet tussen wal en schip valt. Met een goede inbedding is de continuïteit en de kwaliteit beter gewaarborgd.

    De jeugd heeft de toekomst
    Richt je primair op de jeugd. Door spelenderwijs de fiets te stimuleren, wordt fietsen een ge-woonte en zijn jongeren als toekomstige ouders ervaren met de fiets. Bijkomend voordeel is dat de jeugd via het basisonderwijs direct is te benaderen. Naast kinderen zijn middelbare scholieren (allochtoon en autochtoon) een belangrijke doelgroep, omdat het fietsgebruik na het 18-de levensjaar sterk daalt.
    Van een aanpak gericht op kinderen is ook een spin-off richting ouders te verwachten. In het ideale geval worden allochtone ouders (die met succes een fietscursus hebben afgerond) ingezet als fietslesassistenten in de vorm van een inburgeringstage.

    Koester de fietslessen
    Fietslessen zijn momenteel de enige concrete maatregelen die breed en met succes worden toegepast. Koester daarom die initiatieven en probeer deze, veelal door vrijwilligers getrok-ken projecten, te ondersteunen. Daarbij is te denken aan het ter beschikking stellen van fiet-sen en stallingruimte, het maken van reclame en het professionaliseren van de docenten.

Relevantie

Terug naar 'Kennisbank'
Submenu openen

Fietsberaadpublicatie 11c: Allochtonen in het fietsbeleid

Scroll naar boven